Let's Rock(s)

Zondagavond 4 oktober 2020.

Ik zit samen met mijn take-away koffie op de trein nog wat na te denken over de film ‘Rocks’. Het was geen vrolijk verhaal maar wel een hoopvol! Hieronder een mooi beeld van een hoopvolle jeugd met hun blik op de toekomst.

De regisseur Sarah Gavron betrok de jonge hoofdrolspelers bij de uitwerking van het scenario om het verhaal vorm te geven zoals ze dat zelf zouden doen. Hierdoor sleurt ze je mee in het authentieke verhaal van de 15-jarige Shola. Haar bijnaam is ‘Rocks’ omdat ze altijd opgekomen is voor een vriendin die gepest werd en zelf altijd een rots in de branding geweest is voor haar.

De film trok me aan omdat het over een sociaal bewogen thema gaat. Het begint met het ontslag van een alleenstaande moeder, die het (psychologisch) al moeilijk heeft. Hierdoor kan ze de zorg voor haar kinderen niet meer aan. Van een wijze lesgever leerde ik dat iemand ontslaan enkel een optie zou mogen zijn als hij door het beoefenen van zijn functie anderen in gevaar zou kunnen brengen. Elke andere reden zou, met alle wijsheid die er voorhanden is in de wereld, opgelost moeten kunnen worden. Men zou toch op zijn minst de nodige sociale begeleiding moeten voorzien in plaats van de ontslagen persoon aan zijn lot over te laten, met alle gevolgen van dien… Deze film heeft dit mooi in scène gezet!

Shola staat er plots alleen voor omdat haar moeder ‘haar hoofd moet leegmaken’. De rol van een moeder komt hierdoor dan ook volledig tot zijn recht. Haar broertje Emmanuel neemt de mooie rol op van hoe je problemen best innerlijk verwerkt. Een mooi stukje dat laat zien hoe je kort en simpel, maar krachtig, het mediteren in je leven kan brengen om zo nog sterker te worden.

Ondertussen moedigen docenten haar aan om na te denken over de toekomst. Niet simpel als je plots zorg dient te dragen voor je jongere broertje, jezelf, het huishouden en de financiën! Het is hartverwarmend mooi om de liefde die ze koestert voor haar broertje te zien. Tevens wordt de onvoorwaardelijke steun van haar vriendinnen mooi in beeld gebracht. Het belang van vriendschap in het leven zoals het is.

Als we één les dienen te onthouden uit deze film is dat leren hulp aanvaarden heel belangrijk is!

Het blijkt ook de redding te zijn voor Shola en Emmanuel. Shola ziet dat haar broertje gelukkig is met een, in eerste instantie, moeilijke oplossing. Hierdoor kan ze ook verder met haar leven. Zorgdragende pleegouders is een mooi iets in de wereld voor zij die het nodig hebben. Respect!

Maar ook de rol van de school en leraren mag in moeilijke levensfases niet onderschat worden. Er met hen openlijk over mogen, kunnen en durven praten is zeer belangrijk. Op deze manier kunnen ze, in de mate van het mogelijke, rekening houden met een moeilijke thuissituatie. De danslerares van Rocks die haar kwam opzoeken, toont de menselijke kant achter een schrijnend verhaal. Een school mag de ogen en oren hier niet voor sluiten. De ‘schoolse’ steun voelen, maakt het allemaal draaglijker. Ook een leraar kan, in crisissituaties, een groot verschil maken in iemands leven.

Rocks helpt je leren kijken door de bril van diegenen die minder geluk hebben in het leven. Daar mag niemand ongevoelig of blind voor zijn. Dat maakt ‘Rocks’ een prachtfilm die je zeker moet gezien hebben en je verder laat nadenken over je eigen leven en je verantwoordelijke rol naar anderen toe.